İşte bahsettiğim mum modeller. Bunlar henüz döküme gitmemiş olanlar. Üzerlerinde istediğim değişikliği yapma şansım hala var. Uzun parçalar halindeki mumlardan önce yüzük yapabileceğim halkalar kesiyorum sonra tesviye vs. aletleri ile şekillerini veriyorum. Son rötuşları yapıldıktan sonra döküme gidiyorlar. Döküme bir ağaca(bknz.resim 1:)) dizilerek veriliyorlar. Bu işleme kayıp mum tekniği deniliyor çünkü döküm sırasında mum eritilerek kayboluyor. Kayıp mum tekniğini anlatan şöyle bir yazı buldum:
Bitmiş işin, nihai ürünün mumdan bir modeli ya da örneği yapılır. Bu model boza kıvamında bir alçıyla kaplanır ve alçı donarak katı bir kalıp oluşturur. Kalıbın ısıtılması ile mum model erir, kalıpta bırakılan delikten akar gider, yani “kaybolur”. Kaybolan mumun bıraktığı boşluğa erimiş metal dökülür, metal donup katılaşınca kalıp kırılarak içindeki döküm dışarı alınır, böylece orijinal mum modelinin maden kopyası çıkarılmış olur.(bknz.resim2)Bu yönteme, Fransızca “Cire Perdue”, Almanca “Wachsausschmeltzverfahren”, İngilizce “ Lost Wax” , İtalyanca “Cera Perdida” denir. Bir çok alanda zanaatkarlar aynı teknikleri kullanarak kendi modellerini, özel makine parçalarını ve nihayet sonsuz çeşitlilikte kuyum ürününü yapabilmektedirler. Kayıp Mum Tekniği ile döküm konusunda ana halkalar kavrandığında tasarım ve üretimde ufuk sınırsızlaşır. .(ref:Teknik Döküm firmasının klavuzu)
En ince çalışma bile modelin metal haline yansıyor.Çalışırken ne kadar titiz olunursa dökümden aynı şekilde geliyor.İlk döküm şekli de eritilmiş bakırın balçıktan
